بررسی تأثیر گرایش به کارآفرینی بر عملکرد کسب و کار با نقش میانجی ظرفیت نوآوری(مطالعه موردی: شرکت سایپا استان مازندران)

هدف از انجام این پژوهش بررسی تأثیر گرایش به کارآفرینی بر عملکرد کسب و کار با نقش میانجی ظرفیت نوآوری است. پژوهش از نظر هدف، کاربردی و از نظر روش، توصیفی از نوع پیمایشی است. جامعه آماری این پژوهش شامل مدیران و کارشناسان شرکت های تابعه سایپا در استان مازندران است که 171 نفر از بین مدیران و کارشناسان این شرکت ها جهت تکمیل پرسشنامه در این پژوهش همکاری کردند. ابزار گردآوری اطلاعات، پرسشنامه مشتمل بر 31 گویه است که پایایی آن با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ تأیید شد. جهت تجزیه تحلیل داده ها از تکنیک مدل سازی معادلات ساختاری استفاده‌شده است. نتایج حاصل از بررسی داده ها و آزمون فرضیه ها نشان می‌دهد که گرایش به کارآفرینی بر عملکرد بنگاه تأثیر معنی دار و متوسطی دارد و همچنین ظرفیت نوآوری می‌تواند به عنوان متغیر تعدیل کننده در رابطه بین گرایش به کارآفرینی و عملکرد بنگاه نقشی قوی داشته باشد.